stadsdieren in nepal

Er is zoveel te melden, elke dag beleef ik wel iets nieuws en geniet ik van de momenten ,een flits, een beeld wat me treft en het is maar goed dat ik 's avonds mijn dagboek bij houdt.
Soms vallen de dingen niet meer op en daarom probeer ik met "jullie ogen" te blijven kijken. Ondertussen voel ik me hier als een vis in het water en dat terwijl het water dat ik gezien heb aardig smerig is ,toch zijn er ook plekken in de stad waar een groot rechthoekig waterbassin ligt.Een van de nepalese uitjes is om de grote karpers te voeren.Ik probeer nu een beeld te geven wat je aan rondscharrelende dieren kunt verwachten in een grote stad.
Over de zwerfhonden die overal zijn heb ik al eerder gemeld, het zijn er zeer veel in alle maten en soorten en het is al voor gekomen dat ik struikelde over de pups nog steeds roeren ze hun stem het liefst in de nacht verder zijn ze niet agressief maar rustig en speels.Katten ben ik nog maar weinig (2 keer) tegengekomen daarin tegen loop je regelmatig tegen de eenden op. Grote prachtige eenden die in de kleinste steegjes zonder water rondscharrelen vaak wat groenvoer wegpikken die de vrouwen bij het schoonmaken van de groente achterlaten en tegelijk hun dorstlessen met het straaltje water van de pomp.Ook constateer ik dat er meer duiven rondvliegen dan op de Dam De reden is vast het vele rijst wat geofferd wordt en daar pikken zij hun voordeel mee. Lastig is dat je goed moet uitkijken waar ik mijn was te drogen hang zodat ik maar 1x hoef te wassen.
Natuurlijk zwerven er ook kippen en hanen maar vaak zitten ze ook in een rieten mand hoewel beter gezegd staat er eeen mand over hun heen.Vreemder is echter de loslopende geiten met enorme flaporen en prachtige huiden soms hangt er een touw aan de nek met een steen aan de andere kant maar dat weerhoud geen geit om aan de wandel te gaan. Vanmorgen liep ik rond op een plein waar kinderen vrolijk aan het hinkelen en hoepelen waren en een halve meter verder lag een geitenkadaver, niemand haalt zo'n dier weg waarschijnlijk iets voor de grote roofvogels (gieren etc.) die je boven de wijken/stad ziet vliegen.
Verder ben ik nog de variatie van het chinese hangbuikzwijntje tegen gekomen die zo groot was dat ik er met een ware boog omheen ging. Deze lopen vooral in het vele afvalrond. Natuurlijk mag ik de runderen niet vergeten, niet erg in overdaad aanwezig maar het blijft vreemd als je op de dagelijkse routine bij het oversteken van het plein ineens weer op zo'n beest stuit. Niemand legt zo'n kalf een strobreed in de weg en zelfs de motors remmen af. Toch staan de tongen op het menu en zijn de nepalesen er gek op.
Misschien toch ook een vermelding aard dat zijn de dieren die je niet wilt zien of horen maar soms toch opduiken zo zat ik heerlijk te eten en merk ik vanuit mijn ooghoeken een beweging in het plafond. De meeste plafonds bestaan uit stro en latten met balken en dit geheel wordt met een groot doek strak gespannen afgewerkt als een soort behang en jawel, hoor een getrippel en gepiep maakt duidelijk dat boven mijn hoofd ook leven is. Gelukkig bleef hij/zij uit het zicht en was ik al klaar met eten, volgens de boy was het de huisgeest die elk huis heeft(rat of muis)meest waarschijnlijk de eerste en ik moet er niet aan denken dat die spontaan op mijn bord geserveerd te krijgen. Ik ben niet voor niets vegetarier en zeker hier !
Ik heb trouwens begrepen dar buffels hier volop gegeten en geofferd worden (koeien niet).En als bewijs kan ik foto's laten zien van een brandende en rokende bufel zijn hoofd wordt trouwens gescheiden gerookt.Deze was net geslacht getuigen de verse bloedsporen en ligt net naast een van de toch wel doorgaande route door baktapur.
Ook stuiten ik op een Newari ritueel nl. de Barthbanda een ceremonie voor jongentjes tussen 4 en 12 jaar, de beste leeftijd wordt door de priester bepaalt, ze worden kaalgeschoren op een plukje haar op het achterhoofd na en weer versierd met bloemenslingers. Er is volop muziek en vlaggen bij een tempeltje midden op een kruispunt van wegen waar alles gewoon voorbij loopt of rijdt.Als iedereen uitwijkt is dat om niet getroffen te worden van de slagaderlijke bloedstoten van de geiten die bij de keel doorgesneden zijn. Bij het aantal van drie geiten ben ik maar doorgelopen, de dieren ook de haan of kip wordt natuurlijk eerst gezegend voor ze geofferd worden. De reden voor het feest, de ceremonie is erg belangrijk namelijk na deze ceremonie kunnen de jongens pas trouwen en als laatste toevoeging ook participeren in het geloof ze weten dan de belangrijkste rituelen maar dit vertellen ze pas als laatste.
Verder over mijn project.Ik heb afgelopen zondag mijn eeste thuisbezoek gedaan. We zijn lang onderweg geweest eerst de verkeerde bus en dan nog een half uurtje lopen. Uiteindelijk aan de rand van de stad in een 1 kamerappartement trof ik Bhagawatti aan. Dit is een 9 jarige meisje die samen met haar moeder en oma en broertje leeft.Bhagawatti is zeer klein en mager ook voor nepalese begrippen, ik schat haar misschien 5 tot 6 kilo. Toch keek ze met een heldere en vrolijke blik uit haar ogen, ze kan niet praten en nog niet los zitten of staan. Zonder in te veel medische termen te vallen Bhagawatti heeft duidelijk hulp nodig. Maar ook is het duidelijk dat moeder en oma geen idee hebben wat ze eigelijk heeft. Moeder is erg deperssief,wil haar het liefst in een thuis brengen en wil geen verantwoording meer over haar nemen. In nepal is maar een organisatie voor cerebral pulsy(spasme) en via de mail heb ik contact gemaakt met dit centrum en de volgende stap is nu een afspraak met bhagawatti en haar moeder bij dit centrum.
De andere twee kinderen die ik ook zou moeten ontmoeten, bleek er een van in het ziekenhuis te liggen en de andere kon vanwege roadblocks die buiten de vallei liggen nog niet komen. Wordt nog vervolgd. De eerste stappen zijn gezet. Helaas is het nog te onrustig buiten de katmanduvallei zodat de plannen on de kinderen in de buurt van poghare te bezoeken is uitgesteld deze kunnen niet reizen.
tot de volgende mail en iedereen bedankt voor de vele reacties op de site blijft erg fijn om deze te ontvangen maar ik kan er niet op reageren wil je dat wel kun je me beter persoonlijk mailen
liefs jos