afscheid van de gespikkelde haan
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg jos
10 Juli 2006 | Nederland, Waalre
Alweer drie weken thuis in Nederland. Dat betekent geen callo pinto meer als ontbijt. Callo pinto betekent gespikkelde haan en is een ontbijt van rijst met bonen, wat verder uitgebreid kan worden met gebakken banaan en een ei (gekookt of gebakken) of andere pittige combinatie. Misschien is dit voor sommigen een raar of vreemd ontbijt maar het smaakte heerlijk en het hoort er gewoon bij. Natuurlijk namen we soms een fruitontbijt. We ontdekten namelijk allerlei apart fruit waarvan we de naam niet weten maar dat wel heerlijk smaakte. Veel fruit perste men tot een sapje dat dan in een plastic zakje verpakt werd, een rietje erin en drinken maar. Ook andere producten werden in een plastic zakje verpakt, zoals olie om in te bakken.
De warmte die we daar hadden was veel meer dan alleen die plakkerige vochtige warmte van het klimaat. De warmte die de mensen uitstraalden, was nog lang voelbaar. Zo kocht ik op de markt bij een oud vrouwtje een stukje lavasteen (te gebruiken als puinsteen) en een scrub washandje als souvenir voor thuis in de badkamer. Toen ik betaalde, straalde ze helemaal en omarmde ze me met haar blik. Zó blij was ze dat ze iets kon verkopen. Terugkijkend op deze intensieve korte periode besef ik dat ik de kans heb gekregen om met vele lagen van de bevolking in contact te komen. Door de foto-opdracht kwamen we terecht bij zowel de onderste laag van de bevolking als bij de wat welvarendere bevolkingsgroep. Met het Spaans van Petra en soms Engels-sprekende mensen konden we discussiëren over de politieke situaties en de economische problemen van hun land. Het is het enige land van Midden-Amerika waar een revolutie is geweest en men kijkt nu ook vol verwachting uit naar Kafta uit, het vrijhandelsakkoord. Men overziet nog lang niet welke voor- of nadelen dit heeft voor het land.
Ik heb ondertussen van de 1200 beelden die we samen gemaakt hebben een eerste grove selectie van 65 foto’s gemaakt. Dit viel niet mee, het blijkt dat ik nog niet los staat van de belevenissen en de emotie. Het is te vers en daarom is besloten dat de foto’s ook door anderen bekeken worden die er objectiever naar kunnen kijken. De definitieve selectie doen wij natuurlijk wel zelf.
De burgemeester van Eindhoven opent vrijdag 6 oktober de tentoonstelling… wel al erg vroeg, 10.00 uur ‘s morgens. De tentoonstelling blijft zeker 4 weken hangen in de verborgen kamer, een tentoonstellingsruimte in het stadhuis.
Het was en is een geweldig cadeau om zo’n reis te maken want ook nu bij het selecteren en kiezen van de foto’s beleef je het land weer opnieuw.
Toch blijft ook Nepal mijn aandacht houden. En onwillekeurig ontkom ik er niet aan om Nepal met Nicaragua te vergelijken, het oosten met het westen. In beide landen zijn de mensen arm in financieel opzicht maar rijk in hun intense manier van leven en in het houvast dat ze vinden in hun geloof. Of ze nou Christen, Hindoe of Boeddhist zijn. Ook het belang en de noodzaak van een familieleven en het intensieve straatleven, overleven met de natuurelementen hebben ze gemeen.
De dag voordat ik vertrok naar Nicaragua overhandigde de groep studenten hun eindproduct, een instructieboekje voor de ouders en begeleiders voor de kinderen met de ziekte van Duchenne(spierdystrofie). Hierin staan oefeningen en uitleg over de ziekte in het Engels. Het instructieboekje wordt ook vertaald in het Nepalees. Ik besef goed hoe bijzonder het is wat ik beleef en ik streef er naar zorgvuldig met de opdracht om te gaan. Ik las laatst dat als je je voor 100% inzet, er altijd hulp komt om je doel te bereiken. Ik vind het dan ook geen toeval meer dat mijn zwager Ico in het najaar vertrekt voor een prachtige tocht naar Nepal en de mogelijkheid heeft het eindproduct af te leveren! …Nepal – Nicaraqua, met Nederland er midden in.
De warmte die we daar hadden was veel meer dan alleen die plakkerige vochtige warmte van het klimaat. De warmte die de mensen uitstraalden, was nog lang voelbaar. Zo kocht ik op de markt bij een oud vrouwtje een stukje lavasteen (te gebruiken als puinsteen) en een scrub washandje als souvenir voor thuis in de badkamer. Toen ik betaalde, straalde ze helemaal en omarmde ze me met haar blik. Zó blij was ze dat ze iets kon verkopen. Terugkijkend op deze intensieve korte periode besef ik dat ik de kans heb gekregen om met vele lagen van de bevolking in contact te komen. Door de foto-opdracht kwamen we terecht bij zowel de onderste laag van de bevolking als bij de wat welvarendere bevolkingsgroep. Met het Spaans van Petra en soms Engels-sprekende mensen konden we discussiëren over de politieke situaties en de economische problemen van hun land. Het is het enige land van Midden-Amerika waar een revolutie is geweest en men kijkt nu ook vol verwachting uit naar Kafta uit, het vrijhandelsakkoord. Men overziet nog lang niet welke voor- of nadelen dit heeft voor het land.
Ik heb ondertussen van de 1200 beelden die we samen gemaakt hebben een eerste grove selectie van 65 foto’s gemaakt. Dit viel niet mee, het blijkt dat ik nog niet los staat van de belevenissen en de emotie. Het is te vers en daarom is besloten dat de foto’s ook door anderen bekeken worden die er objectiever naar kunnen kijken. De definitieve selectie doen wij natuurlijk wel zelf.
De burgemeester van Eindhoven opent vrijdag 6 oktober de tentoonstelling… wel al erg vroeg, 10.00 uur ‘s morgens. De tentoonstelling blijft zeker 4 weken hangen in de verborgen kamer, een tentoonstellingsruimte in het stadhuis.
Het was en is een geweldig cadeau om zo’n reis te maken want ook nu bij het selecteren en kiezen van de foto’s beleef je het land weer opnieuw.
Toch blijft ook Nepal mijn aandacht houden. En onwillekeurig ontkom ik er niet aan om Nepal met Nicaragua te vergelijken, het oosten met het westen. In beide landen zijn de mensen arm in financieel opzicht maar rijk in hun intense manier van leven en in het houvast dat ze vinden in hun geloof. Of ze nou Christen, Hindoe of Boeddhist zijn. Ook het belang en de noodzaak van een familieleven en het intensieve straatleven, overleven met de natuurelementen hebben ze gemeen.
De dag voordat ik vertrok naar Nicaragua overhandigde de groep studenten hun eindproduct, een instructieboekje voor de ouders en begeleiders voor de kinderen met de ziekte van Duchenne(spierdystrofie). Hierin staan oefeningen en uitleg over de ziekte in het Engels. Het instructieboekje wordt ook vertaald in het Nepalees. Ik besef goed hoe bijzonder het is wat ik beleef en ik streef er naar zorgvuldig met de opdracht om te gaan. Ik las laatst dat als je je voor 100% inzet, er altijd hulp komt om je doel te bereiken. Ik vind het dan ook geen toeval meer dat mijn zwager Ico in het najaar vertrekt voor een prachtige tocht naar Nepal en de mogelijkheid heeft het eindproduct af te leveren! …Nepal – Nicaraqua, met Nederland er midden in.
-
10 Juli 2006 - 19:58
Harry Aarts:
kort voor vertrek naar China heb ik je website bezocht. Erg leuke site. Beetje jaloers. Maar ieder zijn "top ding". Veel succes nog in de komende weken. Wij zien elkaar weer in augustus.
Groet,
Harry -
11 Juli 2006 - 10:16
Truus:
Bedankt voor je verhaal. Ik ga zeker naar je tentoonstelling kijken.
Groetjes truus -
11 Juli 2006 - 11:34
Pieter Kuijten:
Hoi Jos,
Kun je natuurlijk ook zelf weer mee naar Nepal, of...?
weer een mooi avontuur achter de rug, ben benieuwd naar de tentoonstelling.
Anyway namaste,
Pieter -
11 Juli 2006 - 12:35
Tineke Caspers:
weer en reis voorbij, weer een ervaring rijker en weer een beetje wijzer!! Mooi Jos, tussen () wat zie je er goed uit, afgevallen of de liefde!! Groetjes he! -
11 Juli 2006 - 19:35
Marja:
Hoi Jos,
Wat zie je er stralend uit op de foto's.Ik ben zeer benieuwd naar de tentoonstelling! Tot in oktober!
Liefs marja -
21 Juli 2006 - 11:54
Ludy:
weer een heerlijk verhaal en fijn dat het instructieboekje voor nepal af is en grappig dat dat met Ico meegaat. Zoiets hoort wel weer bij jou.
Naar de foto's ben ik ook heel benieuwd. Natuurlijk ga ik kijken. Ludy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
